Zapraszam do skorzystania z usług Chirurgi plastycznej, Medyny Estetycznej i Laseroterapii.
Biust przez wielu uważany jest za jeden z podstawowych, fizycznych atrybutów kobiecości. I faktycznie może on być ozdobą kobiety, pod warunkiem jednak, że ma odpowiedni kształt, proporcje oraz wielkość. W przypadku, gdy jest on zbyt obfity, zamiast być źródłem zadowolenia ze swojego wyglądu, staje się źródłem frustracji i dyskomfortu. Przerost piersi, czyli gigantomastia jest problemem zarówno natury fizycznej jak i estetycznej, zaburzając często proporcje sylwetki, ale przede wszystkim powodując odparzenia skóry pod biustem, dolegliwości bólowe kręgosłupa, czy wreszcie utrudniając uprawianie sportu, a w skrajnych przypadkach nawet wykonywanie zwykłych, codziennych czynności, jak sprzątanie. Przyczyny przerostu piersi mogą być różne – od czynników genetycznych, poprzez pozostałości po ciąży i karmieniu piersią, choroby przewlekłe aż po otyłość. W przypadku gigantomastii jedna pierś może ważyć nawet około 3 kg, a brodawka piersiowa może znajdować się około 30 cm poniżej wcięcia mostka – przy normie około 20 cm. Jedyną metodą na rozwiązanie tego problemu jest operacja zmniejszenia biustu. Zmniejszenie piersi jest zabiegiem wykonywanym u kobiet w każdym wieku.
Zmniejszenie piersi przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Zabieg poprzedzony jest zawsze wykonaniem badań obrazowych piersi – USG, a u pacjentek po 40 r.ż. również mammografii oraz badaniami dodatkowymi. Redukcja piersi, zwana też mammoplastyką polega na usunięciu części gruczołu piersiowego oraz nadmiaru tkanki podskórnej oraz skóry, przesunięciu ku górze i ustawieniu na odpowiedniej wysokości kompleksu brodawka-otoczka, zazwyczaj zmniejszeniu średnicy otoczki brodawki, tak, by pasowała do nowego rozmiaru piersi oraz wymodelowaniu piersi nadając im atrakcyjny kształt i symetrię. Zmniejszenie piersi można wykonać za pomocą różnych technik chirurgicznych, w zależności od uwarunkowań anatomicznych pacjentki, a także stopnia przerostu piersi. Najczęściej cięcie chirurgiczne przebiega wokół otoczki i pionowo w dół do fałdu podpiersiowego oraz w fałdzie podpiersiowym. Wycięta część gruczołu wysyłana jest do badania histopatologicznego. Po zabiegu na ranę zakładane są szwy i opatrunki oraz specjalny, modelujący biustonosz, który następnie pacjentka nosi przez kilka tygodni. Redukcja piersi trwa około 4-5h.
Po operacji pacjentka pozostaje w klinice zazwyczaj jeden dzień. W kilku pierwszych dobach po zabiegu pojawia się obrzęk, który najczęściej utrzymuje się dwa do trzech tygodni. Niewielkie dolegliwości bólowe bezpośrednio po zabiegu są czymś zupełnie naturalnym. Stosowanie zaleconych leków przeciwbólowych po zabiegu w klinice, a następnie w trakcie rekonwalescencji w domu pozwala na zmniejszenie dolegliwości i komfortową regenerację po zabiegu. Uczucie drętwienia w okolicy biustu lub obniżone czucie brodawek zazwyczaj jest przemijające. Blizna powstała w miejscu nacięć skóry, po około roku od zabiegu jest zazwyczaj estetyczna, zbliżona w swym kolorze do otaczającej skóry i mało widoczna. Redukcja piersi jest zabiegiem, który w wielu przypadkach uniemożliwia późniejsze karmienie piersią, co zawsze należy wziąć pod uwagę przed podjęciem decyzji o operacji. Należy pamiętać o regularnych wizytach kontrolnych zaleconych przez lekarza po operacji oraz niezwłocznym zgłaszaniu wszelkich nieprawidłowości, jeśli takie wystąpią. Ostateczne efekty zabiegu widoczne są po około roku, a przy odpowiedniej pielęgnacji utrzymują się do kilkunastu lat – redukcja piersi jest zabiegiem trwałym, aczkolwiek, na skutek upływu czasu piersi częściowo stracą swoją jędrność. Powikłania po zabiegu nie zdarzają się często, a należeć do nich mogą – krwiak, martwica skóry, martwica kompleksu brodawka-otoczka, martwica tkanki tłuszczowej, przedłużone gojenie, zakażenie czy asymetria piersi.
– zmiany opatrunku wg zaleceń lekarza
– ochrona miejsca operowanego przed urazami
– noszenie przez cały okres rekonwalescencji specjalnego biustonosza pooperacyjnego
– unikanie podnoszenia i dźwigania ciężkich przedmiotów
– ograniczenie aktywności fizycznej przez okres około 2 miesięcy (zwłaszcza związanej z unoszeniem ramion)
– tymczasowa rezygnacja z korzystania z sauny i gorących kąpieli
– duże, obwisłe, ciężkie piersi często powodujące bóle kręgosłupa lub ramion czy pogłębienie kifozy piersiowej, dyskopatii lub powodujące utrudnienia w uprawianiu sportu czy wykonywaniu innych czynności fizycznych
– powstawanie odparzeń skórnych pod piersiami
– asymetria piersi
– zaburzenie proporcji sylwetki spowodowane nieproporcjonalnie dużymi piersiami
– ciąża i karmienie piersią
– zaburzenia krzepliwości krwi
– przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych
– skazy naczyniowe
– immunosupresja, zaburzenia odporności
– zły stan ogólny pacjenta (w tym nieuregulowane nadciśnienie tętnicze, nieuregulowana cukrzyca lub inne choroby przewlekłe)
– nowotwór
– niezdiagnozowane zmiany w piersiach
– infekcje skórne (np. aktywna opryszczka) lub stany zapalne skóry w okolicy piersi
– infekcje ogólnoustrojowe (grypa, przeziębienie)
– skłonność do powstawania bliznowców
Po zabiegu mammoplastyki pacjentkom zaleca się wstrzemięźliwość seksualną przez okres przynajmniej 3 tygodni od operacji. Aktywność fizyczną, w tym także uprawianie sportu, należy wprowadzać stopniowo i ostrożnie po około 30 dniach. Do pełnej aktywności fizycznej można zazwyczaj wrócić po okresie 2-3 miesięcy.
Nie ma żadnych przeciwwskazań, żeby po operacji redukcji piersi i okresie rekonwalescencji zajść w ciążę. Redukcja piersi jest zabiegiem, który w wielu przypadkach uniemożliwia późniejsze karmienie piersią, gdyż istnieje ryzyko uszkodzenia gruczołów mlekowych uniemożliwiające laktację lub zmniejszenie ilości produkowanego pokarmu, co zawsze należy wziąć pod uwagę przed podjęciem decyzji o operacji. Z tego względu, jak również faktu, że ciąża i laktacja, na skutek zmian hormonalnych i przyrostu wagi, może wpłynąć na zmianę wyglądu piersi, zaleca się wykonanie takiego zabiegu po urodzeniu zaplanowanych dzieci, aby uniknąć powtórnego zabiegu w niedalekiej przyszłości.